CeleHits

မ်ိဳးကို ဘားအံကိုေရာက္တာ တစ္လေက်ာ္ၿပီ။ လုပ္ငန္းတို့းခ်ဲ႕နိုင္ရန္ကုမၸဏီမွ သူ႔ကို ေစလႊတ္ လိုက္သည္။လုပ္ငန္းလုပ္ရန္ႏွင့္ ႐ုံးခန္းဖြင့္ နိုင္ရန္အဆင္ေျပမေျပ သူ႔ကို ကြင္းဆင္းရန္ ေစလႊတ္လိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။ေျမေနရာက ရွိၿပီးသားမို့ အဲ့ေနရာတြင္ ႐ုံးတစ္ခုေဆာက္ၿပီး လူေနနိုင္ရန္ အေဆာင္ေဆာက္ဖို့အတြက္ အဆင္ေျပသည္။လတ္တေလာက ဘာမွမ ေဆာက္ရေသးတာမို့ သူ ဘားအံတြင္ေနဖို့ စုံစမ္းရာ အေဆာင္သေဘာမ်ိဳးငွါးေနလို့ရတာ နဲ႔ အဲ့အိမ္မွာငွါးေနလိုက္သည္။ငွါးေနတဲ့သူ ေလးငါးဦးရွိၿပီး ငယ္ရြယ္သူေတြခ်ည္းမို့ သူနဲ႔အဆင္ေျပသည္။ေယာက္က်ားေလးေတြမို့လဲ ခဏနဲ႔ ရင္းႏွီးသြား ကာ သူလုပ္ခ်င္သည္မ်ားကို စုံစမ္းလြိဳ့ယ္ သည္။သူတို့ကုမၸဏီက စိုက္ပ်ိဳးေရးနဲ႔ ဆိုင္တဲ့ ေဆးေတြနဲ႔စက္ပစၥည္းေတြျဖန္႔ျဖဴးေရာင္းခ်တဲ့ကုမၸဏီအႀကီးတစ္ခု။သူကေတာ့ product အင္ဂ်င္နီယာ။လုပ္တာကိုင္တာနဲ႔ အရည္ အခ်င္းေတြေၾကာင့္ ရာထူးခဏေလးနဲ႔တိုးကာ လူႀကီးသေဘာက်သည္။ ဒီေနရာကို မန္ေနဂ်ာ အေနနဲ႔လႊတ္လိုက္ၿပီး သူ႔ကို အားလုံးအာဏာ ကုန္လႊဲအပ္ထားသည္။႐ုံေဆာက္ဖို့နဲ႔လုပ္ငန္းအဆင္ေျပေစေရးအ တြက္ ေငြကိုစိတ္ႀကိဳက္သုံးခြင့္ေပးထားသည္။တစ္လေက်ာ္ပဲရွိေသးတာမို့စုံစမ္းေလ့လာဆဲ ပင္။မိန္းမကကိုယ္ဝန္ရေနၿပီ သူဒီကို လာေတာ့အိမ္မွာတေယာက္တည္းစိတ္မခ်တာနဲ႔ … Read more

အထက္တန္းေက်ာင္းႀကီးရဲ႕ တစ္စင္းထဲေသာ လမင္းေလး ေသာ္တာ ဟုသတ္မွတ္ျခင္းခံထားရသည့္ ေကာင္မေလးရဲ႕ ဘဝမွာ ပန္းကေလးမ်ားကဲ့သို႔ မလွပရွာေပ။ အေမမုဆိုးမႀကီးနဲ႔ ညီမငယ္တစ္ေယာက္ တို႔နဲ႔ အတူ ခ်ိဳ႕တဲ့ဆင္းရဲစြာ ေနရရွာ၏။ အေမမုဆိုးမႀကီးက အေၾကာ္ေရာင္း ၊ရပ္ကြက္ထဲအဝတ္ေတြလိုက္ေလ်ာ္နဲ႔သမီးႏွစ္ေယာက္အကူအညီယူကာဘဝကို႐ုန္းကန္ေနရသည္။ထို႔ေၾကာင့္ အႀကီးဆုံးသမီးျဖစ္ေနသည့္ ေသာ္တာမွာငါးတန္း ၊ ေျခာက္တန္းေက်ာင္းသူအ႐ြယ္ ကတည္းက မိခင္မုဆိုးမႀကီး နဲ႔အတူအဝတ္ေတြလိုက္ေလွ်ာ္ ၊ ရပ္ကြက္ေတြပတ္ၿပီးအေၾကာ္လိုက္ေရာင္းခဲ့ရသည္။ ဆင္းရဲသည့္ဒဏ္ကိုေကာင္းစြာခံစားရသည့္အတြက္ ေသာ္တာမွာ အလြန္ပင္ ခ်မ္းသာခ်င္သည္။ေက်ာင္းခန္းထဲက ႐ြယ္တူေကာင္မေလး ေတြဝတ္သည့္ ဂါဝန္လွလွေလးေတြမ်ိဳး ေသာ္တာဝတ္ဖူးခ်င္သည္။ဒီလိုဆင္းရဲႏြမ္းပါးသည့္ၾကားကပင္ ေသာ္တာ တစ္ႏွစ္တစ္တန္းမွန္မွန္ေအာင္ခဲ့သည္။ ခ်ိဳ႕တဲ့ မႈေၾကာင့္ ေက်ာင္းကိုေနာက္က်မွတက္ခဲ့ရ သျဖင့္ သူမအသက္ ၁၆ႏွစ္တြင္ ရွစ္တန္းသို႔သာေရာက္ခဲ့ရသည္။သက္တူ႐ြယ္တူေတြက ၁၀တန္း ၊ ၁၀တန္းေအာင္အ႐ြယ္ျဖစ္ေသာ္လည္း ေသာ္တာမွာ ၈တန္းေက်ာင္းသူသာျဖစ္ခဲ့သည္။ ဒါေပမဲ့ သူမက ၈တန္းအေက်ာင္းသူအ႐ြယ္မွာ အပ်ိဳျဖစ္ေနၿပီမို႔ဖြံ႕ထြား ႏုပ်ိဳလွပတဲ့ အလွအပေတြပိုင္ဆိုင္လာခဲ့သည္။ … Read more

ကိုင္ေတာ့မကိုင္ၾကည့္ဖူးပါ။ ဒါေပမဲ့ မစန္းၾကည္၏ ကားကားစြင့္စြင့္ ရွိလွေသာ တင္ပါးႀကီးေတြက မာတင္းၿပီး ေနမည္ဆိုသည္ကိုကား ဖိုးတုတ္ တစ္ေယာက္ ေကာင္းေကာင္းႀကီး သိေနသည္။ တေန႔တေန႔ ဒီတင္ပါးႀကီးေတြကို ခိုးခိုးၾကည့္ၿပီး လူပ်ိဳသိုး ဖိုးတုတ္လီးေတာင္ခဲ့ရတာ မနည္းေပ။ ကေလးတစ္ေယာက္ အေမဆိုေပမဲ့ မစန္းၾကည္က တသားေမြး တေသြးလွသည္။ အသားကလည္း ျဖဴေတာ့ လုံးႀကီးေပါက္လွ ခႏၶာကိုယ္ႏွင့္ အေတာ္ၾကည့္ေကာင္းလွသည္။ ၾကည့္ေကာင္းသည္ဆိုၿပီး ဖိုးတုတ္ေျဗာင္က်က် မၾကည့္ရဲေပ။ ဖိုးတုတ္တို႔သားအမိကို မစန္းၾကည္တို႔ လင္မယားက အမ်ားႀကီး ၾကည့္ရႈေစာင့္ေရွာက္ ထားတာ ျဖစ္သည္။ ဖိုးတုတ္တို႔ လက္ပံ႐ြာမွာက မစန္းၾကည္တို႔ လင္မယား… အဲ… သူ႔လင္ဘေအးႏွင့္ မစန္းၾကည္တို႔က ႐ြာ မ်က္ႏွာဖုံးေတြ။ စီးပြါးေရး ေျပလည္သည္။ အိမ္ေျခတရာ မေက်ာ္ေသာ သူတို႔႐ြာေလးတြင္ လယ္ယာ၊ၿခံ၊ကြၽဲႏွင့္ႏြား တို႔ျဖင့္ အဆင္ေျပသူမ်ား … Read more

ဖြာလက္စ ေဆးလိပ္ကို ျပာခြက္ထဲခဏခ်ထားၿပီး ေအာင္ေအာင္ ဆိုင္ျပင္ဘက္သို႔လွမ္းရႈိးလိုက္သည္။ အားပါးပါး ေတာ္ေတာ္ကိတ္တာဘဲလို႔သူ႔စိတ္ထဲကေျပာလိုက္သည္။ ဆိုင္ေရွ႕ကျဖတ္သြားသူမွာ ေဒၚစန္းစန္းျမင့္တို႔သားအမိ ေဒၚစန္းစန္းျမင့္ႏွင့္သူ႔သမီးေမသက္ သားအမိလိုထက္ညီအမလိုျဖစ္ေနသည္။ ဆရာေလး တစ္ေယာက္ထဲလား လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ပိုင္ရွင္ ကိုျမႀကီးက လက္ဖက္ရည္ခြက္ကို လာခ်ရင္းေျပာလိုက္သည္။ ဒီည ေဘာလုံးပြဲေကာင္းတယ္ေနာ္ ဆရာေလး လာၾကည့္မွာလား။ ဘာပြဲမို႔လို႔လဲ ကိုျမႀကီးရဲ႕။ မန္ယူနဲ႔အာဆင္နယ္ေလဗ်ာ။ ဟာဒါဆိုပြဲေကာင္းဘဲ လာၾကည့္ရမွာေပါ့။ ေအာင္ေအာင္က လက္ဖက္ရည္ကို တစ္ငုံေသာက္ရင္းေျပာလိုက္သည္။ဒီ႐ြာမွာတစ္ခုတည္းေတာ ေဘာလုံးပြဲျပရာ႐ုံက ကိုျမႀကီးလက္ဖက္ရည္ဆိုင္နဲ႔႐ြာထိပ္က ကိုေသာင္းေအး လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ဘဲရွိတာေလ။ ေအာင္ေအာင္ ကားဒီ ေတာင္သာ႐ြာႏွင့္ မိုင္ ၃၀၀ ေလာက္ေဝးသည့္ၿမိဳ႕က။ ဒီ႐ြာမွာ ေက်ာင္းဆရာလာလုပ္ေနျခင္းျဖစ္သည္။ ဒီႏွစ္ေက်ာင္းပိတ္ရက္ၿမိဳ႕ျပန္ဦးမလားဆရာေလး။ အင္း ျပန္ျဖစ္မယ္မထင္ေသးပါဘူး။ အဟဖဲ တို႔ဆရာေလး ဒီ႐ြာမွာ အေခ်ာအလွေလးေတြေတြ႕ေနၿပီထင္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ေက်ာင္းပိတ္ရက္တိုင္းမျပန္ႏိုင္တာ။ အဟား ကိုျမႀကီးကေတာ့ေျပာေတာ့မယ္။ စတာပါဆရာေလးရယ္။ ဆိုင္ထဲသို႔ လက္ဖက္ရည္ေသာက္မည့္ ကာလသားအခ်ိဳ႕ဝင္လာသျဖင့္ … Read more

သူရသည္ ေဆးစြဲကာ ပ်က္စီးေနေသာ လူငယ္ေလး တစ္ေယာက္ ျဖစ္၏။ သူ႔ အသက္အရြယ္နဲ႔ မလုိက္ဖက္ေအာင္ပင္ ဆုိးသြမ္းလြန္းသျဖင့္ မိဘကလည္း လြတ္ထား၏။ သည္ေန႔တြင္ သူေဆးျပတ္ေနသျဖင့္ အိမ္တစ္အိမ္ကုိ ဝင္ခုိးရန္ စဥ္းစားလုိက္၏။ စဥ္းစားၿပီးေနာက္ မဆင္မျခင္ပင္ ဝင္ခုိးလုိက္ေတာ့သည္။ သူေဆးျပတ္ေနၿပီ မဟုတ္ပါေလာ။ ေလာေလာနဲ႔ ဝင္သြားသည္မုိ႔ ဘာဘာ ညာညာ မစဥ္းစားမိ။ သူ သတိထားမိသည္က သည္အိမ္တြင္ လူဝင္လူထြက္မရွိ။ အၿမဲ တံခါးပိတ္ထားသည္။ ရသေလာက္ ခုိးၿပီး ေမွာင္ခုိးေစ်းနဲ႔ ေရာင္းကာ ေဆးဝယ္ဖုိ႔သာ သိသည္။ အသြားမေတာ္ တစ္လွမ္းျဖစ္ေခ်ၿပီ။ “မလုပ္နဲ႔”“……..”သူေမ့သြားရာမွ သတိရလာသည္။ “မင္းအတြက္…”သူ႔လက္ေမာင္းေၾကာထဲ ေဆးသြင္းလိုက္သည္။ သူလန္းဆန္းသြားသည္။ သူမ်က္လံုးမ်ား ျပန္လည္ ရွင္သန္လာသည္။ အလြန္လွပေသာ အမ်ိဳးသမီးႀကီးတစ္ဦးက သူလုိအပ္ေသာ နံပါတ္ဖုိးကုိ သြင္းေပးလာသည္။ ဘယ္သူလဲ။ … Read more

ဒါ အက္ဆီးဒင့္ ျဖစ္သြားတာဘဲ….ေအာင္ ..မင္းနဲ႔ငါ ထပ္ေတြ႕စရာ အေၾကာင္း မရွိေတာ့ဘူး….”မမရိန္ရဲ႕စကားလုံးေတြက က်ေနာ့္ရင္ဘတ္ကို ျပင္းျပင္းထန္ထန္ နာက်င္သြားေစပါတယ္ ။ “ မမ…က်ေနာ့္ကို ဘြန္းဖစ္ရွ္ မွာ ဒင္နာစားဖို႔ ေခၚတာကေကာ အက္ဆီးဒင့္ဘဲလားဟင္……”“ အိုကြယ္…မင္း ထင္ခ်င္ရာထင္….မေတာ္တဆျဖစ္သြားတာ..အက္ဆီးဒင့္.ျဖစ္သြားတာ…..လူဆိုတာ အမွားမကင္းဘူး… တသက္တခါ မွားသြားတာေလးေတြ ရွိၾကတာေပါ့…ကဲ…မင္း…မမ ကို ေမ့လိုက္ေတာ့….” မမရိန္ သည္ ေအာင့္ကို ေက်ာခိုင္းၿပီး အေျပးကေလး ထြက္သြားတယ္ ။ ေအာင္ တပ္မက္ခဲ့ရတဲ့ ထြာဆိုင္ခါးေလးဲ့ ေအာက္က လွလြန္းတဲ့ တင္ပါးႀကီးေတြက တုန္ခါသြားတာ ကို ေအာင္ ရင္နာနာနဲ႔ ေငးရင္း က်န္ခဲ့တယ္ ။ မမနဲ႔ ေအာင္ရဲ႕ ဇာတ္လမ္းတိုေလးမွာ မမဘဲ ဇာတ္ၫႊန္းေရး..မမဘဲ ဒါ႐ိုက္တာ..မမဘဲ သ႐ုပ္ေဆာင္ သြားတာပါ….ေအာင့္မွာေတာ့ အ႐ူးကို … Read more

“ေဟ့…..ရွယ္လီ….ဒါတို႔အကို ဂ်င္မီတဲ့…´´ ပင္စီ၏ စကားေၾကာင့္ ရွယ္လီမွာ ဂ်င္မီဆိုေသာလူကို ေသခ်ာၾကည့္ရင္း ပါးခ်ိဳင့္ေလးေပၚေအာင္ ၿပဳံးျပလိုက္မိသည္။“အိုင္က ဂ်င္မီပါ….´´ သူလွမ္းေပးေသာလက္ကို ရွယ္လီလွမ္း၍ဆြဲလႈပ္ႏႈတ္ဆက္လိုက္သည္။ “ရွယ္လီကို အရင္ထဲက ျမင္ဘူးေနတာ…..ဒီေန႔မွ ပင္စီကို မိတ္ဆက္ခိုင္းရတာ…´´ “အို…ရွင္´´ရွယ္လီ အံ့ၾသမႈေၾကာင့္ ဗမာဆန္ဆန္ထြက္သြားေသာအသံေလးကို အားနာသြားၿပီး လက္ဝါးေလးျဖင့္ သူမပါးစပ္ေလးကို ပိတ္ထားလိုက္မိသည္။ ပင္စီကေတာ့ အနားတြင္ရပ္၍ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ကို ၿပဳံးၿပဳံးေလး ၾကည့္ေနသည္။ ဂ်င္မီဆိုေသာလူက ဘိုကျပားပီပီ လူေကာင္ႀကီးကထြားထြားႀကီးျဖစ္သည္။ ႏွာတံခြၽန္ခြၽန္ ဆံပင္ရွည္ရွည္ျဖင့္ လူေခ်ာတစ္ေယာက္ျဖစ္သည္။ ႏႈတ္ဆက္လိုက္ေသာ ရွယ္လီ၏လက္ကို သူကမလႊတ္ဘဲ ဆက္၍ဆုပ္ကိုင္ထားဆဲျဖစ္သည္။ “ယူက ဘားမားလား´´ “အို…ႏိုးႏိုး…အဂၤလို ဘားမား…ခစ္ခစ္´´ သူမ၏ ႏႈတ္ဖ်ားမွထြက္သြားေသာ ဗမာဆန္ဆန္ေယာင္ရမ္းသံေၾကာင့္ ဂ်င္မီက သူမကို ဗမာလားဟူ၍ ေမးသည္ကို ရွယ္လီက ျပာျပာသလဲျငင္းၿပီး မဆီမဆိုင္ တခစ္ခစ္ ရယ္လိုက္ေသးသည္။ … Read more

ဒီေန႔က ခ်စ္သူမ်ားေနမို႔ လမ္းေပ်ာ္မွာ လူေတြကိုလဲ အေတာ္ကိုရႈပ္ရွပ္ခက္ကာေနသည္။ ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ လမ္းထိပ္ တစ္ေနရာကေနပဲ ခ်စ္သူေလး ႏြယ္ ထြက္အလာကို ေစာင့္ေနခဲ့သည္။ ႏြယ္က ေက်ာင္းၿပီး ခါစမို႔ အလုပ္ခြင္ထဲဝင္ကာ အလုပ္လုပ္ေနၿပီျဖစ္သည္။ ထိုကပဲ အစျပဳခဲ့တယ္လို႔ေခၚမလား ကြၽန္ေတာ္နဲ႔ ႏြယ္မွာ ဆန္းျပားတဲ့အခ်စ္တစ္ခုကို စတင္ထိေတြ႕မိသြားသည္။ ႏြယ္က ေက်ာင္းတတ္ေနစဥ္ ကာလတစ္ေလ်ာက္လုံးမွာ ႐ိုး႐ိုးယဥ္ယဥ္ေလးသာ ဝတ္တတ္စားတတ္ေသာ္လည္း အလုပ္ထဲေရာက္ေတာ့ ေကာက္ေၾကာင္းမ်ား ထင္းထင္းေပၚေသာ သူမတို႔႐ုံးရဲ႕ ယူနီေဖာင္း ကို ဝတ္ဆင္ရေတာ့သည္။ သူမ ေက်ာင္းတတ္ေနစဥ္က သူမရဲ႕ ျမန္မာဆန္ဆန္ အက်ႌေလး ရင္ဟိုက္ေနရင္ပင္ သဝန္တိုတတ္တဲ့ ကြၽန္ေတာ္ ခုေတာ့ သူရဲ႕႐ုံးအဝတ္အစားနဲ႔ ပုံစံေလးကို ရင္ခုန္ကာေနတတ္ခဲ့ၿပီး ။ ကြၽန္ေတာ္နဲ႔ ႏြယ္က အခ်စ္ကို တန္ဖိုးထားတတ္ သူေတြမို႔ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ အ႐ူးမူးကို … Read more

ရန္ကုန္မွ မႏၲေလးသို႔ ထြက္ခြာမယ့္ အမွတ္(၅)အဆန္ အျမန္ညရထားႀကီးရဲ႕ အိပ္စင္တြဲဆီ မီခ်ယ္ အခ်ိန္မီ ေရာက္လာခဲ့တယ္။ အဝတ္အစားထည့္တဲ့ အိတ္ တစ္လုံးပဲ ပါတာမို႔ ရထားျပတင္းနားက ပစၥည္းတင္စားပြဲေလးေအာက္နားမွာ အိပ္ကို ကပ္ထားလိုက္တယ္။ ဖုန္းကိုဖြင့္ၿပီး နာရီၾကည့္လိုက္ေတာ့ ရထားထြက္ဖို႔က မိနစ္အနည္းငယ္ေလာက္ပဲ လိုေတာ့တာပါ။ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ထဲမို႔ အိပ္ခန္းထဲရွိ အျခားခရီးသည္ေတြဟာ မိန္းကေလးေတြပဲ ျဖစ္ပါေစလို႔ စိတ္ထဲက က်ိတ္ဆုေတာင္းေနမိေသးတယ္။ တကယ္လို႔ ဒီအိပ္ခန္းထဲ ေနာက္ထပ္ဝင္လာမယ့္ သုံးဦးဟာ ဘဲႀကီးေတြ ျဖစ္ခဲ့ရင္ ဘယ္ႏွယ့္လုပ္ရပါ့။ မီခ်ယ့္ ဆုေတာင္းက မျပည့္။ မီခ်ယ္ မျဖစ္ေစခ်င္တဲ့အတိုင္း အိပ္စင္ခန္းထဲကို လူလတ္ပိုင္းအ႐ြယ္ ေယာက္်ားသုံးဦး အထုပ္အပိုး ကိုယ္စီသယ္ၿပီး ဝင္လာတယ္။ မီခ်ယ့္ ရင္ထဲ ထိတ္ကနဲ ျဖစ္သြားတယ္။ တကယ္ေတာ့ မီခ်ယ္ဟာ ယင္ဖိုမွ် မသမ္းဘူးေသးတဲ့ … Read more